نامه ی تکان دهنده ی ضیاء نبوی که در آن از زندگی در مرز بین حیوان و انسان زندانیان در زندان کارون اهواز خبر داد؛ سپس نامه ی تظلم خواهی زندانیان سیاسی زن در قرچک ورامین که اعلام کرده اند این زندان کهریزک دیگری است؛ و اینک نامه ی دردناک مهدی محمودیان از زندان رجایی شهر، که از یک فاجعه ی انسانی در زندان های جمهوری اسلامی خبر می دهد.
کدام انسان با وجدانی است که این دردها و سوزها و رفتارهای ددمنشانه و غیر انسانی و توهین آمیز ، و لگد مال کردن کرامت انسانی زندانیان دربند و اسیر که جز خدا پناهی ندارند را بشنود و دلش به درد نیاید؟
تا کی باید به مسئولین و مقامات و روحانیون و مراجع بی وجدان و کر و کور و مست و منگ شده از قدرت که تمام حس های انسانی شان را از دست داده اند تظلم خواهی کرد و یاری خواست؟
در بحرین، طرح دعوی و دادخواست علیه رژیم بحرین به دادگاه لاهه داده شده و خانواده های کشته شده گان و شکنجه دیدگان و قربانیان به شکایت از ظلم مقامات کشورشان به دادگاه لاهه نامه نوشتند و در جلوی دادگاه لاهه دست به تظاهرات زدند، چرا ما دست روی دست گذاشته ایم؟
جناب صالحات میشه پای وبلاگ ها اینقدر اسپم نکنید؟
پاسخحذفحتمن آن کسی هم که پرچم را بدست مهدی می ده خامنه ایه دیگه؟!!
خدایا گمراهان را به راه راست هدایت فرما
mitooneh in kar ro rah bendazeh Abdol Karim , shirin Ebadi,LAHIJI
پاسخحذف