بعد از اظهارات اخیر آقای سید محمد خاتمی، در خصوص اینکه «اگر به نظام و رهبری ظلم شده به نفع آینده از آن چشم پوشی شود و ملت هم بر ظلمی که بر او و فرزندانش رفته می گذرد...»، شاید بازخوانی و یادآوری برخی مطالبِ نه چندان دور، لازم و ضروری باشد. از جمله، درخواست مهدی محمودیان فعال حقوق بشر و روزنامه نگار زندانی و افشاگر جنایات کهریزک که در نامه ای (در دی ماه 1389) خطاب به سید محمد خاتمی، میرحسین موسوی، و مهدی کروبی نوشت:
«...از شما تقاضا دارم به حرمت خون شهدای انقلاب از آغاز تا امروز و به حرمت گریه ها و دلتنگی های مادران، پدران،همسران و فرزندان شهدا و اسرای جنبش سبز و به حرمت شکنجه دیدگان کهریزک،بند ۲۰۹ و ۲-الف و سایر زندانها و بازداشتگاههای پیدا و پنهان دیگر همانطور که تاکنون از اهداف و آرمانهای آزادیخواهانه و عدالت جویانه مردم خداجوی ایران پاسداری کرده اید کماکان ادامه داده و به هیچ قیمیتی از مواضع به حق و اصولی خود دست برندارید و مبادا هیچگونه فشاری از هر سو سبب گردد تا دستیابی به خواسته های فرعی همچون آزادی ما اسرای دربند شما را از تاکید و پافشاری برخواسته های اصلی باز دارد زیرا در چنین حالتی حتی در صورت دستیابی به این خواسته تان تمامی زحمات ما و سایر کسانی که در این مدت متحمل انواع هزینه ها شده اند از بین خواهد رفت.عزیزان همانطور که ما از گذشتگان خود پرسیدیم که برای تحقق آزادی،عدالت و مردم سالاری دینی چه کرده اند فرزندان ما نیز چنین پرسشهایی را از ما خواهند پرسید پس کاری کنید که هم شما و هم ما بتوانیم در برابر پرسش آیندگان و وجدان بیدار بشری پاسخگو و سرفراز باشیم.»
درود بر شرف او و درود بر پایمردی و شرف همه ی زندانیان سیاسی دربند، به خصوص، میر حسین موسوی و مهدی کروبی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر